ABC ginekomastii – trzy elementy, które bierzemy pod uwagę

Ginekomastia to rozrost tkanki piersiowej u mężczyzn. Istnieje kilka różnych przyczyn ginekomastii i ważne jest, aby zrozumieć przyczynę i zakres wzrostu tkanki, aby otrzymać najskuteczniejsze leczenie. Dla pacjentów zmagających się z tym schorzeniem operacja ginekomastii może być dobrym rozwiązaniem.

Zrozumienie ginekomastii

Ginekomastia obejmuje wzrost tkanki gruczołowej piersi, podobnej do tkanki piersi u kobiet i może być spowodowana brakiem równowagi hormonalnej. Czasami dochodzi również do zwiększonej tkanki tłuszczowej w okolicy klatki piersiowej, co dodatkowo przyczynia się do pojawienia się męskich piersi.

Ten stan może być normalny u niemowląt, nastolatków w okresie dojrzewania i osób starszych. U niektórych mężczyzn ginekomastia wieku dojrzewania może utrzymywać się w wieku dorosłym.

Inne znane przyczyny ginekomastii obejmują leki, sterydy, niedobór androgenów (zaburzenia równowagi hormonalnej), guzy jąder, nadwagę, choroby wątroby i nerek.

Możliwości leczenia

Opcje leczenia ginekomastii obejmują oczekiwanie na samoistne ustąpienie, odstawienie leków, utratę wagi i operację. Lekarz pomaga Ci zdecydować, która opcja jest dla Ciebie najlepsza.

Którzy pacjenci są dobrymi kandydatami do operacji ginekomastii?

Pacjenci, którzy ukończyli okres dojrzewania i mają uporczywą ginekomastię przez ponad rok, prawdopodobnie nie będą mieli pełnego odwrócenia tego stanu, a zatem są dobrymi kandydatami do operacji.

Inne cechy, które czynią kogoś kandydatem do operacji ginekomastii to:

• Ogólnie dobry stan zdrowia
• Zdolność do powstrzymania czynników przyczyniających się do ginekomastii
• Chęć poddania się opiece pooperacyjnej
• Realistyczne oczekiwania
• Możliwość ukończenia próby leczenia farmakologicznego ginekomastii

ABC ginekomastii

Operacja ginekomastii polega na usunięciu nadmiaru tkanki i ewentualnie skóry. Chirurg plastyczny może usunąć trzy różne rodzaje tkanek w zależności od charakteru i rozległości ginekomastii.

• A: Tkanka tłuszczowa: Jest usuwana u pacjentów z ginekomastią  za pomocą liposukcji. Technika liposukcji stosowana w okolicy klatki piersiowej jest taka sama jak w innych częściach ciała. Chirurg plastyczny wstrzykuje tumescent, który jest kombinacją soli fizjologicznej, aby usztywnić tkankę tłuszczową, epinefrynę, aby zmniejszyć krwawienie i lidokainę, aby kontrolować ból. Po wstrzyknięciu tumescencji i usztywnieniu tkanki tłuszczowej chirurg wprowadza małą cienką rurkę ssącą w jedno lub więcej małych nacięć, aby usunąć nadmiar tkanki tłuszczowej.
• B: Tkanka piersi (tkanka gruczołowa piersi) jest głównym składnikiem ginekomastii, dlatego jej usunięcie jest podstawą operacji redukcji ginekomastii. Zabieg chirurgiczny zwykle obejmuje nacięcie w kształcie litery U na krawędzi otoczki. Chirurg usuwa nadmiar tkanki gruczołowej piersi przez mały otwór. Przypadki z większą ilością tkanki gruczołowej piersi mogą wymagać większego nacięcia.
• C: Tkanka skórna: usuwamy u pacjentów, którzy mają nadmiar luźnej skóry po usunięciu tkanki piersi lub tkanki tłuszczowej. Pacjenci, którzy znacznie stracili na wadze lub pacjenci, u których usunięto duże ilości tkanki, często mają obwisłą skórę. Aby uzyskać płaską klatkę piersiową, usuwa się nadmiar skóry i ponownie centruje kompleks brodawko-otoczkowy. Wiąże się to z większym nacięciem pod brodawką w kształcie odwróconej litery „T”, co pozostawi większą bliznę, ale może przynieść znaczące rezultaty.

Opieka pooperacyjna

Po zakończeniu operacji redukcji ginekomastii chirurg owinie klatkę piersiową opatrunkami, aby ułatwić optymalne gojenie. W klatce piersiowej można umieścić małe rurki, aby odprowadzić nadmiar płynu i zminimalizować obrzęk. Twój chirurg omówi z Tobą właściwą pielęgnację opatrunku przed wyjazdem do domu.

Będziesz musiał ograniczyć aktywność fizyczną przez co najmniej dwa tygodnie po operacji i ograniczyć ćwiczenia górnej części ciała przez co najmniej cztery tygodnie po operacji. Całkowite ustąpienie obrzęku i ujawnienie ostatecznego wyniku może zająć sześć miesięcy lub dłużej. Będziesz mieć blizny w miejscach, w których wykonano nacięcia, aby chirurg dostał się pod skórę, które będą się goić, stając się mniej zauważalne w ciągu pierwszego roku.